Në Shtetet e Bashkuara, rreth 60 shtatzëni në ditë përfundojnë me bebe që lindin të vdekura, rreth 1 në çdo 170 lindje, një normë më e lartë se në shumë vende të pasura.
Autopsia fetale, e konsideruar “standardi i artë” për të zbuluar shkakun e vdekjes, kryhet vetëm në rreth 20% të mbi 20,000 rasteve që ndodhin çdo vit. Sipas studimeve, të paktën 25% e lindjeve të vdekura mund të parandalohen, dhe për ato që ndodhin pas javës së 37-të kjo përqindje arrin 50%.
Përjashtim nga ky nivel i ulët i autopsive bëhet kur humbja e shtatzënisë çon në hetim penal. Arrestimet pas humbjes së shtatzënisë, ndonëse nuk janë të reja, janë rritur që nga vendimi i Gjykatës së Lartë më 2022 për të hequr të drejtën federale për abort. Në këto raste, autopsitë kryhen shpesh për të kërkuar prova kundër nënës.
Shumë faktorë pengojnë kryerjen e autopsive për qëllime mjekësore. Kostoja e lartë është një barrierë kryesore, 1500 deri në 5000 dollarë, që rrallë mbulohet nga sigurimi shëndetësor publik ose privat. Mungesa e patologëve të specializuar në vlerësimin e rasteve të lindjes së vdekur është gjithashtu problem. Nga mbi 21,000 patologë në SHBA, vetëm 268 kanë trajnim në patologji pediatrike, dhe jo të gjithë kanë përvojë në vlerësimin e vdekjeve fetale ose neonatale.
Mënyra si mjekët e paraqesin çështjen e autopsisë prindërve ndikon ndjeshëm në vendimin e tyre. Shumë prindër raportojnë se nuk marrin këshillim të ndjeshëm ose ndihen të dekurajuar. Shpesh edhe vetë mjekët nuk janë të informuar mjaftueshëm mbi përfitimet e autopsisë dhe procesin që ajo kërkon. Si rezultat, të dhënat e pakta që mblidhen nuk përfaqësojnë realisht të gjitha rastet, duke qenë se gratë me arsim dhe të ardhura më të larta kanë më shumë gjasa të pranojnë autopsinë, ndërsa gratë me të ardhura më të ulëta, që kanë dyfish rrezik për lindje të vdekur, përfshihen më pak.
Kur përdoren në hetime kriminale, autopsitë shpesh shërbejnë për të fajësuar nënën, veçanërisht në komunitetet e margjinalizuara. Megjithatë, në disa raste përfundimet kanë qenë të gabuara për shkak të mungesës së ekspertizës. Për shembull, Rennie Gibbs në Misisipi humbi fëmijën me kordonin e kërthizës rreth qafës, por mjeku ligjor, pa certifikim si patolog, fajësoi përdorimin e kokainës. Chelsea Becker në Kaliforni kishte infeksione të shumta që rrisin rrezikun e bebes për të lindur e vdekur, por patologu e lidhi vdekjen me përdorimin e metamfetaminës, pa shqyrtuar as historinë e saj mjekësore.
Pa kryerje të rregullt të autopsive nga patologë të kualifikuar dhe pa një bazë solide kërkimore mbi shkaqet e bebeve të lindura të vdekura, është e vështirë të parandalohen këto raste dhe të shmanget fajësimi i padrejtë i grave. Përmirësimi i qasjes në autopsi, rritja e trajnimit të specialistëve dhe këshillimi i kujdesshëm i familjeve do të ishin hapa të rëndësishëm drejt uljes së normës së lartë të lindjeve të vdekura në SHBA. / Alaska Beacon
