Malli që kemi për dikë mund të çojë në ankth dhe depresion. “Kur na merr malli, ndonjëherë mund të ketë efekte të lehta në shëndetin tonë emocional dhe mendor,”-tha Le Goy, psikologe.
“Por nëse lihet i pakontrolluar, mund të bëhet më i avancuar, duke çuar në ndjenja ankthi, izolimi dhe depresioni. Kur gjithçka për të cilën po mendoni është shtëpia dhe njerëzit që ju mungojnë dhe mjedisi juaj i vjetër, mund t’ju ndalojë të kënaqeni dhe të jeni të pranishëm në rrethanat tuaja aktuale.”
Malli mund të kontribuojë në ndjenjat e apatisë dhe mungesës së motivimit. Ndjenjat kronike të mallit mund t’i bëjnë njerëzit të ndiejnë një ndjenjë të zbrazëtisë dhe një dëshirë për t’u kthyer në atë që i bën të ndihen “të sigurt”. Kur këto ndjenja të izolimit dhe vetmisë ndodhin në mënyrë të përsëritur, ato ndikojnë në nervin vagal dorsal, pjesa e trurit tuaj që i përgjigjet sinjaleve të rrezikut dhe na tërheq në një gjendje vetë-mbrojtjeje.
Malli mund të pasqyrojë ndjenjat e pikëllimit. Malli shpesh manifestohet në simptoma trupore, duke përfshirë, por pa u kufizuar në nervozizëm të brendshëm, rrahje të shpejtë të zemrës, dhimbje koke dhe dhimbje të pandërprerë gjoksi. Përmes sistemit tuaj nervor simpatik, gjëndra juaj mbiveshkore nxitet të çlirojë sasi të bollshme adrenaline.
Zakonisht, ju keni sistemin tuaj nervor parasimpatik për të kompensuar ato sinjale jonormale, por në gjendje të ngritur ankthi ose stresi, sistemi juaj parasimpatik nuk mund të krahasohet. Zakonisht, trupi adopton atë që njihet si reagimi lufto-ose-ik në rrethana stresi të lartë për t’ju ndihmuar të ktheheni në ekuilibër. Një mënyrë për të adresuar këtë çekuilibër është përmes ushtrimeve të përditshme, jogës, meditimit ose thjesht lëvizjes së trupit për të çliruar një pjesë të adrenalinës shtesë. Malli mund të shkaktojë gjithashtu mpirje fizike.
