Ai është personi që bie në dashuri dhe përfundimisht mbytet në imazhin e tij. Qëllimi më themelor i ekzistencës së personit narcisist në botë bazohet në faktin se ai ka tipare më të vlefshme, më të rëndësishme dhe superiore se të tjerët dhe që të tjerët ta konfirmojnë këtë.
Është për t’i vërtetuar vetes se narcisi është superior ndaj të tjerëve, gjë që ushqen veten dhe bëhet qëllimi kryesor i jetës. Ai ka iluzionin se i sheh të tjerët më poshtë se vetja, se ekzistenca e të tjerëve është për të kënaqur nevojat e tij.
Karakteristikat e personave narcizistë
Nuk u pëlqen të dëgjojnë, kanë një mendim për gjithçka, mendojnë se dinë më të mirën nga gjithçka. Aftësitë e empatisë janë të kufizuara. Ata veprojnë në mënyrë egocentrike, nuk shqetësohen për të kuptuar të tjerët. Më shumë se çdo gjë tjetër, ata e duan veten, e pëlqejnë veten, e shohin veten të veçantë dhe të ndryshëm. Ata i ekzagjerojnë arritjet dhe talentet e tyre personale. Për shkak se e shohin veten të përsosur, nuk pranojnë kritika dhe ndërpresin komunikimin duke i shpallur armiq njerëzit që kritikojnë. Lavdërimi dhe vlerësimi janë ushqimi më i vlefshëm i narcisistëve. Ata pëlqejnë të krijojnë një bazë tifozësh për veten e tyre. Ata kanë nevojë për lavdërim dhe vlerësim të vazhdueshëm. Ata mendojnë vetëm për veten e tyre. Ata kanë fantazi ekstreme për suksesin, fuqinë, bukurinë, pasurinë. Ata kurrë nuk i pranojnë gabimet e tyre dhe kur kritikohen, reagojnë me dhunë.
Në themel të një personaliteti narcisist është një ndjenjë e thellë pasigurie. Paaftësia e tyre për të toleruar kritikat, paaftësia e tyre për të empatizuar me të tjerët dhe besimi i tyre se ata janë i vetmi person unik në tokë rrjedhin nga ndjenja e tyre e rrënjosur thellë e pasigurisë ndaj vetvetes. Ai që nuk ka problem me veten, nuk ka problem me të tjerët. Ai që është në paqe me veten, nuk ka luftë me të tjerët. Me fjalë të tjera, shikimi i personit narcisist si një qenie unike dhe zhvlerësimi i të tjerëve duke i thjeshtuar ata, duke e parë atë si inferior, duke e parë veten si inferior, nuk është problem me të tjerët, është në fakt një problem me veten e tij. Në fakt, një narcisist është një person që ka një ndjenjë të fortë pasigurie, besime negative për veten që i shtyn shumë thellë dhe zhvillon një reagim të kundërt, sepse nuk guxon të përballet me to, dhe e mbyt veten në vetminë e tij të thellë, duke reflektuar urrejtjen e tij për veten ndaj botës së jashtme. Nga ky këndvështrim, narcisizmi është në fakt një çrregullim serioz i personalitetit dhe kërkon trajtim.
Megjithatë, njerëzit narcistikë shpesh refuzojnë të marrin mbështetje psikologjike sepse besojnë se janë të përsosur dhe të tjerët e kanë gabim. Mendimi për të marrë ndihmë nga një person tjetër perceptohet si një situatë poshtëruese për narcisin dhe fakti që të gjitha gabimet rrjedhin nga të tjerët, jo nga ai vetë, përbën një pengesë të rëndësishme për pranimin e trajtimit. Duke pasur parasysh se ndryshimi i vlerave shoqërore të shekullit aktual forcon edhe tendencën e narcizmit te njerëzit, shihet se narcisizmi do të zërë vendin e tij jo vetëm si problem personaliteti por edhe si pjesë e problemeve sociologjike në vitet e ardhshme.
Të qenit i vetëdijshëm për këtë mund të jetë fara që mbjell për një të ardhme që i siguron paqe me vetveten por edhe me të tjerët.
Shkruan: Batjar HALILI, psikolog
