Ish-presidenti i Sllovenisë, Borut Pahor nuk do të kandidojë për postin e emisarit speciale të BE-së për dialogun Kosovë-Serbi, pavarësisht njoftimeve të tjera.
Sot në orën 17:00 ka skaduar afati për aplikim për thirrjen për propozime të Përfaqësueses së Lartë të BE-së për Politikë të Jashtme dhe Siguri, Kaja Kallas, për katër të dërguarit specialë të BE-së, përfshirë edhe atë për dialogun.
Për një kohë të gjatë në garë për këtë post, të cilin më parë e mbante Miroslav Lajçak i Sllovakisë, ishte Borut Pahor. Ai u mbështet në këtë synim nga kryeministri Robert Golob dhe presidentja Natasha Pirc Musar, ndërsa në përgatitjet e tij u ndihmua nga Ministria e Jashtme dhe Evropiane, e drejtuar nga Tanja Fajon.
Megjithatë, siç bëri të ditur Pahor vetëm pak orë para afatit, ai nuk vendosi të kandidojë në fund, megjithëse beson se ka “dijen e nevojshme, përvojën shumëvjeçare dhe arritje të rëndësishme në rajon”.
Siç shpjegon ai, tre të dërguarit e tjerë për Azinë Qendrore, për Procesin e Paqes në Lindjen e Mesme dhe Gjirin Persik kanë mandat dyvjeçar, ndërsa i dërguari për dialogun Kosovë-Serbi ka mandat vetëm njëvjeçar: “Ky fakti dhe mesazhi i dhënë nga ky vendim më duket i gabuar”.
Ai gjithashtu “u bë e qartë, përmes bisedave të panumërta joformale, me kalimin e kohës, se ata kërkonin një diplomat, jo një politikan, për të dërguarin special”.
Ai vetë është i bindur se politika e dialogut teknik nuk ka rezultuar më e mira deri më tani dhe se për shkak të situatës shumë të ndryshuar, ka ardhur koha që një politikan të jetë në këtë post.
“Frika se unë mund të jem arbitrar për shkak të posteve të mia të larta politike në të kaluarën është e pabazë,” shtoi Pahor.
Ai është i shqetësuar edhe për disa njoftime joformale se do të shkurtohet buxheti i të dërguarit të dialogut dhe kabinetit të tij. Sipas tij, ky do të ishte një tjetër mesazh i keq.
“Në bisedat jozyrtare, ishte e qartë se pikëpamjet e mia personale për zgjerimin ndryshonin nga politika zyrtare e BE-së. Kjo nuk duhet të jetë pengesë për një profesionist në pozicionin e të dërguarit special, pasi ai është i detyruar nga udhëzimet”, thekson ish-presidenti. . Megjithatë, siç theksoi ai, nuk ka asnjë mirëkuptim për qëndrimin e tij që – natyrisht, edhe në bazë të kushteve të përmbushura të secilit prej gjashtë vendeve – këto vende duhet të pranohen në BE si paketë.
“Unë e kuptoj se avokimi për pranimin sa më shpejt të Malit të Zi dhe ndoshta të Shqipërisë është joshëse për një sërë arsyesh. Por nga pikëpamja e stabilitetit gjeopolitik të rajonit dhe dialogut ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit, një qasje e tillë mund të të jetë më shumë një pengesë sesa një nxitje.”
Pahor gjithashtu e konsideroi të rëndësishme dhe të rëndësishme që bashkëbiseduesit e tij në Serbi dhe Kosovë mendonin se ishte shumë më e rëndësishme dhe fatale për ta se si do të zbërtheheshin zgjedhjet amerikane dhe jo evropiane.
Ai si drejtor i Institutit Miqtë e Ballkanit Perëndimor nënshkroi disa kontrata vjetore dhe shumëvjeçare përfshirë edhe Byronë e folësve në Londër, të cilat nuk mund t’i refuzonte për shkak të mundësisë së ulët për t’u emëruar si emisar special për një vit, shpjegon Pahor duke shtuar se pozita e të dërguarit special është i papajtueshëm me aktivitetet tregtare.
“Unë do të vazhdoj të përpiqem për këtë si themelues dhe drejtor i Institutit Miqtë e Ballkanit Perëndimor. Nëse ndonjëri prej tyre më duket i dobishëm në këtë rol, do të bëj më të mirën time,” përfundoi Pahor në një postim në X.
