19 vjet pas 9/11, bota ende mes dyshimeve për atë që ndodhi në Nju Jork

0
426

Si sot 19 vjet më parë, një epokë e re nisi në mbarë botën, kur World Trade Center u rrëzuan befasisht duke marrë shumë jetë njerëzish.

Që atëherë, bota ndryshoi shumë. Nën shqetësimet për akte terroriste, qeveritë kudo nisën të aplikojnë masa të ashpra të cilat pasuan me një mënyrë të re të kontrollit global të njerëzve duke synuar të parandalohen sulme të ngjashme.

Nga sulmi i 11 shtatorit 2001 mbi kullat binjake, humbën jetën  2 752 persona, mes tyre 343 zjarrfikës dhe 60 policë.

Pjesa më e madhe e viktimave ishin civilë të 70 kombësive të ndryshme.

Qendra më e madhe tregtare në botë u godit nga dy avionë të cilët shkaktuan edhe shembjen e kullave binjake, të cilat ishin më të mëdhatë në botë.

Por disa ekspertë pretendojnë se është e pamundur që kullat të jenë rrëzuar nga avionët.

Në vend të kësaj, inxhinierët besojnë se Kullat Binjake mund të jenë shembur për shkak të një “shkatërrimi të kontrolluar” – pretendim për të cilin thuhet se ka edhe video.

Ata nuk janë dakord me hetimin e bërë nga Instituti Kombëtar i Standardeve dhe Teknologjisë i SHBA-së, i cili ishte publikuar në gusht të vitit 2002. Ekspertët kanë shkruar një letër duke përmendur katër pjesë të rëndësishme të provave duke arritur në këtë përfundim.

Ja cilat janë:

Zjarret nuk janë të mjaftueshme për të ngrohur një strukturë masive çeliku që ajo të shembet; shumica e ndërtesave të larta kanë sisteme spërkatëse që parandalojnë një zjarr nga “rritja” e nxehtësisë, e mjaftueshme për të ngrohur çelikun në një nivel kritik; kullat mbrohen duke përdorur materiale “anti-flakë” dhe janë të dizajnuara ashtu që nëse rrezikohen, ato nuk do të shemben.

Ata vënë në dukje se kullat ishin projektuar edhe për të qëndruar “në këmbë” në rast të veprimtarive sizmike, siç janë tërmetet, si dhe erërat tepër të forta. Në këtë drejtim, lidhur me këtë pretendime, mediat e huaja kanë sjellë në pah deklaratat e John Skilling, shef i inxhinierëve të strukturës së Qendrës Botërore të Tregtisë.

Ai kishte pranuar në vitin 1993 – tetë vjet para katastrofës – se ato janë bërë në mënyrë specifike që të përballojnë forcën e goditjes edhe nga një aeroplan. Në një intervistë në “Seattle Times” ai kishte thënë: “Analiza jonë tregon se problemi më i madh do të jetë fakti se i gjithë karburanti (nga aeroplani) do të derdhej në ndërtesë. Do të shpërthente një zjarr i tmerrshëm, shumë njerëz do të vriteshin… [por] struktura e ndërtimit do të mbetej aty”.

Ai më pas kishte komentuar se e vetmja gjë që mund t’i bënte kullat të shembeshin, do të mund të ishte përdorimi i disa lloje të eksplozivit.

Gjithsesi, teoritë dhe dyshimet rreth rrëzimit të Kullave Binjake mbeten të paqarta, edhe 19 vjet më pas, dhe duket pak e mundur se ato ndonjëherë do të marrin përgjigje.

Si sot 19 vjet më parë, një epokë e re nisi në mbarë botën, kur World Trade Center u rrëzuan befasisht duke marrë shumë jetë njerëzish.

Që atëherë, bota ndryshoi shumë. Nën shqetësimet për akte terroriste, qeveritë kudo nisën të aplikojnë masa të ashpra të cilat pasuan me një mënyrë të re të kontrollit global të njerëzve duke synuar të parandalohen sulme të ngjashme.

Nga sulmi i 11 shtatorit 2001 mbi kullat binjake, humbën jetën  2 752 persona, mes tyre 343 zjarrfikës dhe 60 policë.

Pjesa më e madhe e viktimave ishin civilë të 70 kombësive të ndryshme.

Qendra më e madhe tregtare në botë u godit nga dy avionë të cilët shkaktuan edhe shembjen e kullave binjake, të cilat ishin më të mëdhatë në botë.

Por disa ekspertë pretendojnë se është e pamundur që kullat të jenë rrëzuar nga avionët.

Në vend të kësaj, inxhinierët besojnë se Kullat Binjake mund të jenë shembur për shkak të një “shkatërrimi të kontrolluar” – pretendim për të cilin thuhet se ka edhe video.

Ata nuk janë dakord me hetimin e bërë nga Instituti Kombëtar i Standardeve dhe Teknologjisë i SHBA-së, i cili ishte publikuar në gusht të vitit 2002. Ekspertët kanë shkruar një letër duke përmendur katër pjesë të rëndësishme të provave duke arritur në këtë përfundim.

Ja cilat janë:

Zjarret nuk janë të mjaftueshme për të ngrohur një strukturë masive çeliku që ajo të shembet; shumica e ndërtesave të larta kanë sisteme spërkatëse që parandalojnë një zjarr nga “rritja” e nxehtësisë, e mjaftueshme për të ngrohur çelikun në një nivel kritik; kullat mbrohen duke përdorur materiale “anti-flakë” dhe janë të dizajnuara ashtu që nëse rrezikohen, ato nuk do të shemben.

Ata vënë në dukje se kullat ishin projektuar edhe për të qëndruar “në këmbë” në rast të veprimtarive sizmike, siç janë tërmetet, si dhe erërat tepër të forta. Në këtë drejtim, lidhur me këtë pretendime, mediat e huaja kanë sjellë në pah deklaratat e John Skilling, shef i inxhinierëve të strukturës së Qendrës Botërore të Tregtisë.

Ai kishte pranuar në vitin 1993 – tetë vjet para katastrofës – se ato janë bërë në mënyrë specifike që të përballojnë forcën e goditjes edhe nga një aeroplan. Në një intervistë në “Seattle Times” ai kishte thënë: “Analiza jonë tregon se problemi më i madh do të jetë fakti se i gjithë karburanti (nga aeroplani) do të derdhej në ndërtesë. Do të shpërthente një zjarr i tmerrshëm, shumë njerëz do të vriteshin… [por] struktura e ndërtimit do të mbetej aty”.

Ai më pas kishte komentuar se e vetmja gjë që mund t’i bënte kullat të shembeshin, do të mund të ishte përdorimi i disa lloje të eksplozivit.

Gjithsesi, teoritë dhe dyshimet rreth rrëzimit të Kullave Binjake mbeten të paqarta, edhe 19 vjet më pas, dhe duket pak e mundur se ato ndonjëherë do të marrin përgjigje.

Si sot 19 vjet më parë, një epokë e re nisi në mbarë botën, kur World Trade Center u rrëzuan befasisht duke marrë shumë jetë njerëzish.

Që atëherë, bota ndryshoi shumë. Nën shqetësimet për akte terroriste, qeveritë kudo nisën të aplikojnë masa të ashpra të cilat pasuan me një mënyrë të re të kontrollit global të njerëzve duke synuar të parandalohen sulme të ngjashme.

Nga sulmi i 11 shtatorit 2001 mbi kullat binjake, humbën jetën  2 752 persona, mes tyre 343 zjarrfikës dhe 60 policë.

Pjesa më e madhe e viktimave ishin civilë të 70 kombësive të ndryshme.

Qendra më e madhe tregtare në botë u godit nga dy avionë të cilët shkaktuan edhe shembjen e kullave binjake, të cilat ishin më të mëdhatë në botë.

Por disa ekspertë pretendojnë se është e pamundur që kullat të jenë rrëzuar nga avionët.

Në vend të kësaj, inxhinierët besojnë se Kullat Binjake mund të jenë shembur për shkak të një “shkatërrimi të kontrolluar” – pretendim për të cilin thuhet se ka edhe video.

Ata nuk janë dakord me hetimin e bërë nga Instituti Kombëtar i Standardeve dhe Teknologjisë i SHBA-së, i cili ishte publikuar në gusht të vitit 2002. Ekspertët kanë shkruar një letër duke përmendur katër pjesë të rëndësishme të provave duke arritur në këtë përfundim.

Ja cilat janë:

Zjarret nuk janë të mjaftueshme për të ngrohur një strukturë masive çeliku që ajo të shembet; shumica e ndërtesave të larta kanë sisteme spërkatëse që parandalojnë një zjarr nga “rritja” e nxehtësisë, e mjaftueshme për të ngrohur çelikun në një nivel kritik; kullat mbrohen duke përdorur materiale “anti-flakë” dhe janë të dizajnuara ashtu që nëse rrezikohen, ato nuk do të shemben.

Ata vënë në dukje se kullat ishin projektuar edhe për të qëndruar “në këmbë” në rast të veprimtarive sizmike, siç janë tërmetet, si dhe erërat tepër të forta. Në këtë drejtim, lidhur me këtë pretendime, mediat e huaja kanë sjellë në pah deklaratat e John Skilling, shef i inxhinierëve të strukturës së Qendrës Botërore të Tregtisë.

Ai kishte pranuar në vitin 1993 – tetë vjet para katastrofës – se ato janë bërë në mënyrë specifike që të përballojnë forcën e goditjes edhe nga një aeroplan. Në një intervistë në “Seattle Times” ai kishte thënë: “Analiza jonë tregon se problemi më i madh do të jetë fakti se i gjithë karburanti (nga aeroplani) do të derdhej në ndërtesë. Do të shpërthente një zjarr i tmerrshëm, shumë njerëz do të vriteshin… [por] struktura e ndërtimit do të mbetej aty”.

Ai më pas kishte komentuar se e vetmja gjë që mund t’i bënte kullat të shembeshin, do të mund të ishte përdorimi i disa lloje të eksplozivit.

Gjithsesi, teoritë dhe dyshimet rreth rrëzimit të Kullave Binjake mbeten të paqarta, edhe 19 vjet më pas, dhe duket pak e mundur se ato ndonjëherë do të marrin përgjigje.

Si sot 19 vjet më parë, një epokë e re nisi në mbarë botën, kur World Trade Center u rrëzuan befasisht duke marrë shumë jetë njerëzish.

Që atëherë, bota ndryshoi shumë. Nën shqetësimet për akte terroriste, qeveritë kudo nisën të aplikojnë masa të ashpra të cilat pasuan me një mënyrë të re të kontrollit global të njerëzve duke synuar të parandalohen sulme të ngjashme.

Nga sulmi i 11 shtatorit 2001 mbi kullat binjake, humbën jetën  2 752 persona, mes tyre 343 zjarrfikës dhe 60 policë.

Pjesa më e madhe e viktimave ishin civilë të 70 kombësive të ndryshme.

Qendra më e madhe tregtare në botë u godit nga dy avionë të cilët shkaktuan edhe shembjen e kullave binjake, të cilat ishin më të mëdhatë në botë.

Por disa ekspertë pretendojnë se është e pamundur që kullat të jenë rrëzuar nga avionët.

Në vend të kësaj, inxhinierët besojnë se Kullat Binjake mund të jenë shembur për shkak të një “shkatërrimi të kontrolluar” – pretendim për të cilin thuhet se ka edhe video.

Ata nuk janë dakord me hetimin e bërë nga Instituti Kombëtar i Standardeve dhe Teknologjisë i SHBA-së, i cili ishte publikuar në gusht të vitit 2002. Ekspertët kanë shkruar një letër duke përmendur katër pjesë të rëndësishme të provave duke arritur në këtë përfundim.

Ja cilat janë:

Zjarret nuk janë të mjaftueshme për të ngrohur një strukturë masive çeliku që ajo të shembet; shumica e ndërtesave të larta kanë sisteme spërkatëse që parandalojnë një zjarr nga “rritja” e nxehtësisë, e mjaftueshme për të ngrohur çelikun në një nivel kritik; kullat mbrohen duke përdorur materiale “anti-flakë” dhe janë të dizajnuara ashtu që nëse rrezikohen, ato nuk do të shemben.

Ata vënë në dukje se kullat ishin projektuar edhe për të qëndruar “në këmbë” në rast të veprimtarive sizmike, siç janë tërmetet, si dhe erërat tepër të forta. Në këtë drejtim, lidhur me këtë pretendime, mediat e huaja kanë sjellë në pah deklaratat e John Skilling, shef i inxhinierëve të strukturës së Qendrës Botërore të Tregtisë.

Ai kishte pranuar në vitin 1993 – tetë vjet para katastrofës – se ato janë bërë në mënyrë specifike që të përballojnë forcën e goditjes edhe nga një aeroplan. Në një intervistë në “Seattle Times” ai kishte thënë: “Analiza jonë tregon se problemi më i madh do të jetë fakti se i gjithë karburanti (nga aeroplani) do të derdhej në ndërtesë. Do të shpërthente një zjarr i tmerrshëm, shumë njerëz do të vriteshin… [por] struktura e ndërtimit do të mbetej aty”.

Ai më pas kishte komentuar se e vetmja gjë që mund t’i bënte kullat të shembeshin, do të mund të ishte përdorimi i disa lloje të eksplozivit.

Gjithsesi, teoritë dhe dyshimet rreth rrëzimit të Kullave Binjake mbeten të paqarta, edhe 19 vjet më pas, dhe duket pak e mundur se ato ndonjëherë do të marrin përgjigje.

Leave a Reply